Gezimize, kalacağımız Ürgüp Öğretmenevi’ne yerleşmeden, Hacı Bektaş Veli Türbesi’ne uğrayarak başladık. Bu külliyeyi 13. yüzyıl mutasavvıflarından Hacı Bektaş Veli kurmuş. İçindeki yapılar, çeşitli değişikliklere uğrayarak bugünkü hallerini almışlar. Külliyedeki odacıklarda Bektaşi Dergahı’ndaki yaşayışı temsil eden eşyalar var. Beni burada en çok etkileyen şey, yeryüzündeki her insanın dinleyebileceğine inandığım aşağıdaki öğütlerdi:
Çanak çömleğiyle meşhur Avanos’ta çok uzun zaman geçirmedik. Kızılırmak’ta kısa bir yürüyüş yaptık ve birkaç antikacıyı gezdik, esnafla sohbet ettik. Buradaki atölyelerde çömlek yapmayı deneyebilirsiniz.
Buradan çıkıp Zelve Vadisi’ne gittik. Bu gezi ile ilgili günlerdir fazlasıyla heyecanlı ve hevesli olduğumuzdan, burada gördüğümüz her mağaraya tırmandık diyebilirim. 🙂 Bu mağaraların çoğunda Hıristiyanlıkla ilgili tasvirler görüyorsunuz. Kapadokya’da çok yaygın olan bu resimler, zamanında saklanmak için bu mağaraları kullanan Hıristiyanlar tarafından yapılmış. Sonradan burası Müslümanlar tarafından köy olarak da kullanılmış; hatta camisi bile var.
Derinkuyu Yeraltı Şehri, sonraki durağımızdı. Burası, bölgedeki en büyük ve en bilinen yer altı şehriymiş. Daracık geçitleri, minik odacıklarıyla insanı şaşırtıyor, oyun oynayan bir çocuk havasına sokuyor. Bir yandan da insanı düşüncelere daldırıyor. Eşimin tabiriyle, “insan, var olmak için her şeyi yapıyor,” bunu çok net görebiliyorsunuz. Orası bir film seti değil.
Görülmesi gereken yerlerin başında bilet alarak girebileceğiniz Göreme Açık Hava Müzesi geliyor. Buradaki mağara-kiliselerin ve yaşam alanlarının Kapadokya’daki diğer örneklere göre daha bakımlı olduğunu görüyorsunuz. Bir süre sonra yorgunluk da bastırınca her gördüğümüz mağaraya tırmanmamaya başladık ama o havayı solumaya bile değer.
Bölgenin en etkileyici yerlerinden biri de Ihlara Vadisi. Burası, Kapadokya’nın nispeten dışında kalıyor (Kapadokya’da görülecek yerler genelde birbirine daha yakın, önemli merkezler arasında bile yolda irili ufaklı mağaralara, peribacalarına, bunların etrafındaki hediyelik eşya satıcılarına rastlayabiliyorsunuz). Buraya bizim yaptığımız gibi geçerken uğramayın. Sabah erkenden gidin ve bir tam gününüzü ayırın. Giriş yine biletli. Upuzun bir merdivenle aşağıya iniyorsunuz. Bu iniş bile havanızı değiştirmeye yetiyor. Etrafınız yemyeşil, aşağıdaki vadiyi şöyle bir süzdüğünüzde özel bir yere geldiğinizi anlıyorsunuz. Vadinin içinde Melendiz Çayı akıyor. Sağda ve solda yine mağara-kiliseler var. Biz vaktimiz olmadığı için çok ilerleyemedik ancak devam edince ileride vadiye bir başka giriş ve aradaki yolda kafeler varmış. Buralarda dinlenip bir şeyler yiyip içebilirsiniz. Alternatif olarak sırt çantanıza sandviç, çeşitli atıştırmalıklar doldurup bir mini piknik yapabilirsiniz.
Görmeniz gereken yerler arasında mesafe olabiliyor. Eğer şehre aracınızla değil uçakla gelecek olursanız araba kiralamanızı tavsiye ederim. Bu sizi seyahatinizde daha özgür ve esnek kılacaktır.
Geziniz için yanınıza rahat kıyafetler, rahat ayakkabılar, sırt çantası ve şapka mutlaka almalısınız.
Yukarıda biletle girildiğini belirttiğim yerler de dahil olmak üzere pek çok noktada biz Müzekart+ kullandık (normal Müzekart ile aralarındaki farkı çok bilmiyorum) ve bunun çok avantajını yaşadık, her yere ücretsiz girdik. Kart tiplerini araştırıp mutlaka edinin.
Valizinizi alıp yola koyulun. Az ama öz eşya alın. Sarı ufuklara, gizemli yolların tozuna hazırlanın. Kapadokya sizi bekliyor!
